Hij kwam gelijk met mij, bijna 14 jaar geleden, bij het modelschilderscollectief De Fermerie. Wij tweeën waren de "oudstgedienden". Drie weken geleden kwam hij nog met een pak koekjes op de koffie. Hij sloeg wel vaker een paar weekjes over... Afgelopen maandag is hij overleden, op 91 jarige leeftijd. Door de jaren heen kwamen modellen bij tijd en wijle niet opdagen en dan gingen we zelf maar beurtelings zitten. Vandaar deze serie portretten van Wim. Het laatste portret staat bovenaan, precies een half jaar geleden getekend, en is meteen ook het meest gelijkende. We zullen Wim missen...
1 comment:
Ach hoe sip, ... "den dagen zat" zeggen ze wel eens. Maar zo te zien genoot hij er nog volop van. Een vriendelijke kop, die je telkens goed getroffen hebt, en nu, nu zijn het waardige documenten, of liever, stille getuigenissen als eerbetoon van zijn bestaan.
Wees blij met het gemis Mien, het toont dat je mens bent en iets met hem hebt mogen delen.
Sterkte.
Post a Comment